اقتداي حضرت مسيح به امام زمان (عليه السلام )






در روايت هاي اسلامي، درباره نزول حضرت مسيح(ع) سخن به ميان آمده است، نه ظهور آن بزرگوار. اين دو کلمه، مفاهيم متفاوتي دارد؛ يکي به معناي غيبت وديگري نشان دهنده عروج و رفع الي الله و نزول دوباره است .ضرورت همه اديان الهي، ظهور منجي حقيقي در آخر الزمان است و وعده خداوند و پيامبران بزرگ الهي در ظهور آن بزرگوار و برقراري صلح وعدالت در جهان است. عقل، فطرت و وجدان هاي بيدار وتجربه ها ي انساني نيز اين معنا را تأييد مي کند که مقصد کاروان انسانيت، حکومت واحد جهاني وعدالت خواه وعدالت پروراخلاقي است(1).
در روايت هاي مهدويت، از عيسي بن مريم به عنوان يکي از ياران حضرت مهدي(عج) ياد شده است که در زمان ظهور حضرت مهدي (عج) از آسمان نزول مي کند و پشت سرآن حضرت قرار مي گيرد و در نماز جماعت به ايشان اقتدا خواهدکرد ومعاونت ايشان را برعهده دارد.وي حامي و مروج حضرت حجت است که به هدايت مردم به ويژه اهل کتاب مي پردازد. حضرت محمد(ص) نيز در روايتي براين حقيقت تأکيد مي کند ومي فرمايد:«سپس هنگام ظهور حضرت مهدي(عج) عيسي بن مريم فرود مي آيد و پشت سر او (حضرت مهدي)، نماز مي خواند»(2).
پيامبر در روايت ديگري حضرت مسيح را حاکم عادل و شکننده صليب ها در عصر ظهور معرفي مي کند و مي فرمايد:«قسم به کسي که جانم در دست اوست، نزديک است که در ميان شما، پسر مريم فرود بيايد.او حاکمي عادل است که صليب را مي شکند وخوک را مي کشد وجزيه را بر مي دارد(3).
رهبر انقلاب جهاني اسلامي، حضرت مهدي(عج) است وعيسي بن مريم، اين پيامبر اولوالعزم الهي، دررکاب آن حضرت درراه جهاني سازي اسلامي وجهاني شدن ارزش هاي قرآني، ايشان را ياري مي کند.يکي از عوامل اثر گذار در پيشرفت انقلاب جهاني مهدوي وبرقراري حاکميت انقلاب اسلامي درسراسر جهان،حضور اين پيامبر الهي در کنار مهدي آل محمد(ص) است. بي شک ، مسيحيان جهان با لطف الهي، ضرورت پيروي از حضرت مهدي(عج)ومشارکت در انقلاب جهاني مهدوي را خواهند شنيد وبه ايشان روي مي آورند و از اين راه ، اسلام سريع تر در سراسر جهان گسترش مي يابد و حضرت مسيح(ع) در اين امر نقش مهمي را ايفا مي کند. (4).
حضرت ولي عصر(عج)با پيامبران بزرگ الهي شباهت هاي بسياري دارد و ويژگي هاي برجسته زندگي هر يک از آنان، در وجود پاک آن حضرت نمودار است. در اين ميان ،شباهت بسياري ميان حضرت مهدي(عج) وحضرت مسيح (ع) وجود دارد که برخي از آنها عبارتند از :
الف) هردو در خردسالي وکودکي به مقام ولايت مطلقه رسيدند .حضرت عيسي (ع) به تصريح قرآن کريم، در آغاز تولد به مقام نبوت رسيد(5) وحضرت مهدي(عج) هنوز به پنج سالگي نرسيده بود که به امامت و ولايت مطلقه الهي مفتخر شد.
ب) هردو در نخستين لحظات تولد، لب به سخن گشودند.عيسي (ع) فرمود: «منم بنده خدا، او به من کتاب عطا کرده و مرا پيامبر خود قرار داده و مايه برکت و رحمت گردانيده است...»(6) حضرت مهدي(عج) نيز در لحظه نخستين ولادت سخن گفت؛ چنان که شيخ صدوق مي نويسد:«چون مهدي(عج) متولد شد، براي خدا به سجده افتاد»(7).
ج) هردو از ديده ها غايب وپنهان شدند، چنان که درباره عيسي بن مريم (ع) مي خوانيم : « خداوند او را به سوي خود بالا برد»(8) و همين امر موجب شد، مردم از فيض ديدارش محروم شوند.امام زمان (عج) نيز در پشت پرده غيبت است و کسي نمي داند که آن حضرت کجا به سر مي برد.
د) درميان عقايد مردم درباره هر يک از آن دو وجود مقدس، اختلاف هاي بسيار وچشمگيري وجود دارد. گروهي تولد حضرت مسيح (ع) را انکار وگروهي ديگر تولد او را تأييد کردند و گفتند : برانگيخته شد، ولي به دست روميان به دار آويخته شد. خداوند نيز درقرآن کريم در اين باره مي فرمايد:«اورا نه کشتند و نه به دارش زدند،ولي جريان برآنان مشتبه شد»(9).
درباره حضرت مهدي(عج) نيز همين عقايد متفاوت وجود داشت. گروهي منکر تولد آن حضرت شدند و گروهي گفتند» متولد شد، ولي از ميان رفت.عده اي نيز گفتند: کشته شد ولي شيعيان عارف وخالص، در انتظار مقدم مبارکش هستند.
هـ) هردو، دريک روز، ظهور و براي اعتلاي اسلام با هم همکاري خواهند کرد.

پي نوشت :

1-برگرفته از سايت:http://mouood.org/content/view/2852/3؛ماهنامه موعود، ش 65.
2-بحارالانوار، ج51،ص 71.
3-همان، ج52،ص 382؛ صحيح بخاري، ج2، ص 265.
4-برگرفته از سايت:http://www.ncl.ir/articles/mashi.mahdi.html
5-نک: مريم:30.
6-مريم:30-32.
7-شيخ صدوق، کمال الدين و تمام النعمه، ص433؛آل عمران:18.
8-نک: نساء:158.
9-نک: نساء:157.

منبع:اشارات شماره128